“Παίζω μόνο soundtracks”

Σήμερα 10 με 12 νύχτα Παρασκευής επιλέγουμε μουσικές και τραγούδια από soundtrack. Συντονιστείται  στη διεύθυνση http://deyteresmeliakada.listen2myradio.com/και ακούστε τη δοκιμαστική εκπομπή της Παρασκευής  “Παίζω μόνο soundtracks”

«Δευτέρες με λιακάδα» στον αέρα

Τώρα οι «Δευτέρες με λιακάδα» γίνονται ραδιόφωνο. Βγαίνουν στον αέρα. Της γειτονιάς, της πόλης, του κόσμου. Το ίντερνετ μας δίνει τη δυνατότητα να ακουστούμε παντού. Ακούστε τις δοκιμαστικές εκπομπές που βγαίνουν στον αέρα και στείλτε μας τα σχόλια σας.

 tselepis70@gmail.com

30 Μάη1941

 Ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, φοιτητές της Ανώτατης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (Α.Σ.Ο.Ε.Ε.) και της Νομικής Αθηνών, αφαιρούν  τη γερμανική σημαία από τον ιστό στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, ως ένδειξη αντίστασης στη γερμανική κατοχή.

το ζεϊμπέκικο της Ρένας....

Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.

Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:

Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,

ρίξε μια γλυκιά πενιά,

σαν γεμίσω το κεφάλι,

γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.

(Τσέτσης) 

Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι' αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.

Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.

Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:

Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα

του θανάτου η καμπάνα και για μένα.

(Τσιτσάνης)

 *****

Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου,

όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου.

(Βαμβακάρης) 

Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις. Οι τσιχλίμαγκες με το τζελ που πατάνε ομαδικά σταφύλια στην πίστα εκφράζουν ακριβώς το χάος που διευθετεί η εσωτερική αυστηρότητα και το μέτρο του ζεϊμπέκικου.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή γιορτές στο σπίτι· απάδει προς το πνεύμα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κουτσούβελα που κυκλοφορούν τριγύρω παντελώς αναίσθητα.

Είναι χορός μοναχικός. Όταν το μνήμα χάσκει στα πόδια σου, ο τόπος δεν σηκώνει άλλον. Είναι προσβολή να ενοχλήσει μια ξένη κι απρόσκλητη παρουσία. Γι' αυτό κάποιοι ανίδεοι αριστεροί διανοούμενοι ερμήνευσαν την επιβεβλημένη ερημία του χορού με τα δικά τους φοβικά σύνδρομα· αποκάλεσαν το ζεϊμπέκικο «εξουσιαστικό χορό», που περιέχει, δήθεν, μια «αόρατη απειλή». Είδαν, φαίνεται, κάποιον σκυλόμαγκα να χορεύει και τρόμαξαν. Όμως, και έναν κυριούλη αν ενοχλήσεις στο βαλσάκι του, κι αυτός θα αντιδράσει.

Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι' αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει.

Μια γυναίκα δεν είναι μάγκας· είναι θηλυκό ή τίποτα. Κι ένας άντρας, πρώτα αρσενικό και μετά όλα τ' άλλα. Αυτό είναι το αρχέτυπο. Κι αν το εποικοδόμημα γέρνει καμιά φορά χαρωπά, η βάση μένει ακλόνητη. Εξαιρούνται οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας που μπορεί να έχουν προσωπικά βάσανα: χηρεία ή πένθος για παιδιά. (Κι όμως είδα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από δύο γυναίκες· τη Λιλή Ζωγράφου, που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός· και μια νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιο αυτεξούσια απ' όλους τους αρσενικούς εκεί μέσα.)

Η μεγάλη ταραχή είναι οι χωρικοί. Σε πλατείες χωριών, με την ευκαιρία του τοπικού πανηγυριού ή άλλης γιορτής, κάτι καραμπουζουκλήδες ετεροδημότες χορεύουνε ζεϊμπέκικο στο χώμα· προφανώς για να δείξουνε στους συγχωριανούς τους πόσο μάγκες γίνανε στην πόλη. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν έχουν μπει στο νόημα κι ούτε μπορούν να εννοήσουν. Τα δικά τους ζόρια είναι κυκλικά· έρχονται, περνάνε και ξαναέρχονται σαν τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι όλη η ζωή ρημάδι. Γι' αυτό χορεύουν εξώστρεφα, κάνουν φούρλες, σηκώνουν το γόνατο ή όλο το πόδι, κοιτάνε τους γύρω αν τους προσέχουν, χαμογελάνε χορεύοντας. Μιλάνε με τον Θεό των βροχών και του ήλιου, όχι τον σκοτεινό Θεό του χαμόσπιτου και των καταγωγίων.

Δεν γίνεται καν λόγος για το τσίρκο που χορεύει επιδεικτικά, σηκώνει τραπέζια με τα δόντια και ισορροπεί ποτήρια στο κεφάλι του. Ή τη φρικώδη καρικατούρα ζεϊμπέκικου που παρουσιάζουν οι χορευτές στις παλιές ελληνικές ταινίες και προσφάτως στα τηλεοπτικά σόου.

Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν' ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει. Πότε μ' ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.

Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι ή οι γκόμενες καλύτερα να λείπουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει.

Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει. Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες. Μπορεί και να γίνει έτσι. Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.

Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο.

---------

* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης. Όπως αναφέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».

 Άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου στην εφημερίδα Τα Νέα, 14/9/2002.

ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΡΟΣΩΠΑ Η ΘΛΙΨΗ - ΤΑ ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ

"Ποιος θα τα βάλει με τη θλίψη

όσο αντιστέκεσαι νικάει,

σ’ όποιον τη ρίχνει από το θρόνο

εσένα λέει θέλω μόνο."

Φωτίζουμε τον ουρανό, φωτίζουμε τις ζωές μας

Κι αν όλα αυτά δεν σου αρκούν ένα θα σου πω: 

Εγώ θα παίξω μουσική στο χώρο!!!!!

Φαναράκια και μπαλόνια με ήλιον, που θα μεταφέρουν ευχές, θα ταξιδέψουν στον ουρανό της Θεσσαλονίκης με την ευκαιρία μίας πρωτότυπης, γεμάτης ευαισθησία δράσης, που διοργανώνει το Συμβουλευτικό Κέντρο της Μέριμνας και το Σωματείο των «Φίλων της Μέριμνας» (Παράρτημα Θεσσαλονίκης) σε συνεργασία με τη Θεσσαλονίκη - Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014.

Πρόκειται για τη δράση «Φωτίζουμε τον ουρανό, φωτίζουμε τις ζωές μας», που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 31 Μαΐου 2014, στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Στόχος της είναι η ευαισθητοποίηση των εφήβων, γονιών και εκπαιδευτικών στο θέμα της απώλειας (π.χ. οικείου τρόπου ζωής, ασφάλειας, στόχων, επιθυμιών, ονείρων, ανεργία γονιών, θάνατος αγαπημένου προσώπου) αναδεικνύοντας τις πηγές στήριξης και τα αποθέματα που χρειάζεται να διαθέτουν προκειμένου να ανταπεξέλθουν στα δύσκολα ζητήματα της ζωής.

Το Σάββατο 31 Μαΐου, η εκδήλωση θα ανοίξει με τα εγκαίνια έκθεσης με τίτλο «Προσωπικές ασπίδες μαθητών», στην Αποθήκη Γ, στο Λιμάνι. Στον ίδιο χώρο, στις 19.00 θα ακολουθήσει ομιλία της ψυχολόγου, διευθύντριας Συμβουλευτικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, Ντίνας Τσελεπή με θέμα: «Ενισχύοντας την ψυχική ανθεκτικότητα των παιδιών και των εφήβων». Στο κλείσιμο της εκδήλωσης κάθε έφηβος, γονιός ή εκπαιδευτικός θα έχει τη δυνατότητα να γράψει ένα μήνυμα, μία ευχή σε όποιον ή για ό ,τι επιθυμεί και αφού το δέσει σε μπαλόνι φουσκωμένο με ήλιον, θα το αφήσει να φύγει ψηλά στον ουρανό.

Επίσης, με τη βοήθεια του Σωματείου των Φίλων της Μέριμνας όσοι πάρουν μέρος στην εκδήλωση θα αφήσουν φαναράκια στον ουρανό δίνοντας το συμβολισμό ότι φωτίζουμε τα αποθέματά μας και εν τέλει την ίδια μας τη ζωή παρά την οδύνη που προκαλούν οι απώλειες που μπορεί να βιώνουμε.

Η δράση «Φωτίζουμε τον ουρανό, φωτίζουμε τις ζωές μας» άρχισε το Φεβρουάριο σε συνεργασία με σχολεία της Θεσσαλονίκης. Μέσα από σειρά δραστηριοτήτων οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να αναγνωρίσουν τα αποθέματα που διαθέτουν προκειμένου να διαχειριστούν τις προκλήσεις της ζωής και να δημιουργήσουν την προσωπική τους «ασπίδα». Αποκορύφωμα της δράσης είναι η εκδήλωση στις 31 Μαΐου.

ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΤΖΗΛΑ - Αγάπη μου, Δεν σε θέλω πια, Αντάρτικο Ι ΕΛΛΗΝΟΦΡΕΝΕΙΑ

Κόρναρε ρε χαμένε κερδίσαμε......

Πρώτα συμπεράσματα….

1^ον .Ο Σύριζα είναι ο νικητής των εκλογών.

2^ον .Η Ν.Δ. έχασε 6 μονάδες

3^ον .Το Πασόκ μασκαρεμένο σε ελιά έχασε 4 μονάδες.

4^ον . Ένας στους 10 ψηφίζει φασίστες. Είναι και οι ίδιοι φασίστες?

5^ον. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα η Αριστερά είναι ΠΡΩΤΗ δύναμη

6^ον. Στην μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας στην Αττική η Αριστερά κέρδισε με την υποψηφιότητα της Δούρου.

7^ον. Ο Σακελαρίδης απέδειξε πως τίποτε δεν είναι αδύνατον και έδειξε τον δρόμο για ανανέωση σε πρόσωπα.

8^ον. Το ποτάμι δεν φούσκωσε παρά τις προσπάθειες του συστήματος.

9^ον Ο Σύριζα ανέβηκε σχεδόν παντού εκτός από Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη που έχει μικρή πτώση αλλά μεγάλη διαφορά από ΝΔ.

10^ον . Μεγάλη πτώση του Σύριζα 21% στην Ξάνθη και 9% στη Ροδόπη που στοίχησαν στην τελική διαμόρφωση των αποτελεσμάτων πανελλαδικά. Το Τούρκικο προξενείο έκανε πολύ καλή δουλειά.

Αυτά λένε οι αριθμοί. 

Εγώ λέω πως είμαστε πρώτη δύναμη. 

Πως πρέπει να πείσουμε περισσότερους. 

Δεν χάσαμε με βάση τα ποσοστά αλλά θέλει πολύ δουλειά ακόμη. 

Δεν αντέχω την εσωστρέφεια που θα ακολουθήσει. 

Χρειάζεται να λύσουμε το βασικότερο πολιτικό ζήτημα του Σύριζα που είναι το οργανωτικό. Να γίνουμε κόμμα των μελών του. 

Χρειάζεται να δούμε τι κάνουμε λάθος και δεν πείθουμε περισσότερους. 

Χρειάζεται να έχουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε νέα πρόσωπα. 

Χρειάζεται να το πιστέψουμε και να αισιοδοξούμε. 

Χρειάζεται να τσακίσουμε το φασισμό με επιχειρήματα. Εκτός κι αν δεν μας αφορά το 10% του λαού. 

Χρειάζεται να σταματήσουμε την περιγραφή της κατάστασης που ζούμε και την καταγγελία και να πάμε στην περιγραφή της Νέας Ελλάδας που οραματιζόμαστε. 

Χρειάζεται δουλειά στα σωματεία, στους συλλόγους στο μαζικό κίνημα. 

Χρειάζεται λόγος απλός και σταράτος.

Χρειάζεται να ζούμε με αισιοδοξία. Τα πράγματα θ αλλάξουν. Αρκεί να το πιστέψουμε να σταματήσουμε να αυτομαστιγωνόμαστε και να ομφαλοσκοπούμε συνεχώς.

Υ.Γ. Με απόλυτη βεβαιότητα λέω πως οι δημοσκοπήσεις μας κοίμισαν εντελώς με τα ποσοστά του Πασόκ, μιλώντας για συντριβή, με αποτέλεσμα να φανεί πως είναι ο μεγάλος κερδισμένος των εκλογών έχοντας χάσει (ΜΟΝΟ….)το 4%...........Τελικά όλα είανι θέμα εντυπώσεων(????)

Υ.Γ. 2 Αντί να ζητάμε από το λαό να διορθώσει την ψήφο του (όπως είχε πράξει το ΚΚΕ) ας δούμε τι δεν κάνουμε ευκολονόητο για να μας ψηφίσει σε μεγαλύτερο ποσοστό.