Στις 23:00 Ακριβώς!

Αυτό που όλα τα κορίτσια περιμέναν με αγωνία. 

Ο Παναγιώτης (άκου ποιος Παναγιώτης!) 

επιλέγει μουσική και κυρίως τραγούδια. 

Ακούστε τον γιατί έχασε και στην αντισφαίριση σήμερα. 

Ας μην τον πικράνουμε άλλο.

Και μετά, ο πατέρας του θα προσπαθήσει να διορθώσει κάπως τα πράγματα

Στις 23:00 Ακριβώς!

Εδώ : http://deyteresmeliakada.listen2myradio.com/

Υ.Γ. Αν δεν παίζει με Mozilla δοκίμασε με explorer

Τι ακριβώς ήθελα να πω?

Ξεκίνησα με την ελπίδα πως η βροχή θα ξεκινούσε. Είχα  πάρει την απόφαση να περπατήσω από τον παλιό σταθμό να βγω στο λιμάνι και να ανέβω στην Τσιμισκή.

Έστριψα στην Πίψου -τι περίεργο όνομα για οδό-  που είναι καλντερίμι και θυμήθηκα τη λεωφόρο Στρατού. Μετά την έφαγε ο εκσυγχρονισμός και το ξήλωσαν. Και το βλέμμα μου έπεσε στην ταμπέλα ενός μαγαζιού. «Πιζάμες» Εγώ γιατί επιμένω ακόμα να το προφέρω «μπιτζάμες»?

Συνέχισα προσμένοντας τη βροχή. Μου αρέσει να περπατάω στη βροχή. Δίχως ομπρέλα. Στις αρχές ντρεπόμουν όσους με κοίταγαν περίεργα. Μετά το συνήθισα.

Τι ακριβώς ήθελα να πω? Αυτό ακριβώς. Ότι το μυαλό μου όταν περπατώ στους δρόμους μοιάζει με ασανσέρ. Ανεβοκατεβαίνει στους ορόφους της μνήμης μου δίχως καμία λογική. Πιάνεται από ταμπέλες, από πρόσωπα, από δρόμους, από βιτρίνες, από τα πλακάκια του πεζοδρομίου. Και θυμάται πρόσωπα, ιστορίες, γεγονότα.

Βλέπω την ταμπέλα από ένα εγκαταλειμμένο κτίριο. Είναι γεμάτος ο τόπος από τέτοια.

«IZOLA» έγραφε. Θυμάμαι το πλυντήριο της μάνας μου. Τον θόρυβο που έκανε. Τη σκόνη του πλυντηρίου που έκρυβε τα σοκολατάκια. Τζοκόντα. Με φουντούκι

Τι ήθελα να πω? Δεν θυμάμαι. Δεν βγάζω νόημα. Συνεχίζω να περπατάω.

Στον παλιό σταθμό είδα το σπίτι που έμενε ο σταθμάρχης. Στο ίδιο σπίτι έμεινε ο Βενιζέλος. Ο Ελευθέριος. Το ΄16.  Πριν λίγα χρόνια το μετακίνησαν. Το έβαλαν πάνω σε ράγες. Έπρεπε να μεγαλώσουν  τον δρόμο. Σκέφτομαι πως είναι τελικά πιο εύκολο σήμερα να μετακινήσεις ένα κτίριο από το να μετακινήσεις κάποιον απ τις ιδέες του.

Βγήκα στα δικαστήρια. Παντού μπάτσοι. Κλούβες, μηχανές, ασφαλίτες. Μια πόλη στρατοκρατούμενη. Τι φοβούνται? Τι φυλάνε? Θυμάμαι τον Π. Μου έλεγε πως ονειρεύεται τη μέρα που θα ξεκουμπιστεί η ακροδεξιά συμμορία και γυμνόστηθα κορίτσια θα πανηγυρίζουν έξω από το αστυνομικό τμήμα του Λευκού Πύργου. Ωραία σκηνή. Εντελώς σουρεαλιστική.

Λιμάνι. Ερυθρός σταυρός. Θυμάμαι τον «Λιμανιώτη». Τη βραδιά που είδαμε ζωντανά τον Τάκη Μπίνη. Να τραγουδά στο πάλκο. Σήμερα η περιοχή έχει κλαμπ Δυνατή μουσική ποτά μπόμπες και καλλίγραμμες κοπέλες που είναι σχεδόν ντυμένες.

Κάνω σλάλομ και περνάω απέναντι. Πλατεία Ελευθερίας. Το μνημείο για τους Εβραίους της πόλης που εξολοθρεύτηκαν από τους Ναζί. Μα τι κάνουν σήμερα? Δεν καταλαβαίνω. Συμπεριφέρονται οι ίδιοι σαν Ναζί στη Λωρίδα της Γάζας. Δεν καταλαβαίνουν πως τα παιδιά που βλέπουν τα αδελφάκια τους να ξεκοιλιάζονται από τις βόμβες είναι οι αυριανοί εκδικητές? Πότε θα σταματήσει αυτό? Τελικά είναι ένας λαός που του αρέσει να μεγαλώνει με το παραμύθι του κατατρεγμένου. Τρέφονται με την ιδέα πως είναι κυκλωμένοι από εχθρούς. Και προσπαθούν να ισοπεδώσουν τα πάντα γύρω τους. Το μόνο που καταφέρουν είναι να γεννούν μίσος.

Τι ήθελα να πω? Δεν θυμάμαι.

Συνεχίζω να περπατώ στην Τσιμισκή τώρα πια. Εικόνες και σκέψεις περνούν από το μυαλό μου με απίστευτη ταχύτητα. Σχεδόν σε κάθε γωνία κάποιος άστεγος διακινεί τη «Σχεδία». Ντρέπομαι να τον κοιτάξω. Αγόρασα μία. Μόλις είχε βγει Στις αρχές του μήνα. Το έπραξα το καθήκον μου. Μπορώ να ελπίζω στην βασιλεία των ουρανών σαν καλός χριστιανός.

Φτάνω στο σπίτι. Βάζω το κλειδί στην εξώπορτα. Αρχίζει να ψιχαλίζει. Στο τσακ γαμώτο σκέφτηκα. Κρίμα. Μου αρέσει να περπατώ στη βροχή δίχως ομπρέλα. Την νιώθω σαν λύτρωση. Μου ξεπλένει το μυαλό.

Ίσως αύριο να ξανάβρέξει. Τι καιρός κι αυτός. Μια φθινόπωρο μια καλοκαίρι.

 Τι ήθελα να πω? Δεν θυμάμαι. Έφτασα σπίτι. Άλλη μια κανονική μέρα.

Θ.Τ. 26/07/2014   tselepis70@gmail.com

κλοουν την τεταρτη,την κυριακη νεκρος-διαφανα κρινα

Καλή εβδομάδα σε όλους

Astor Piazzola y Roberto Goyeneche - Vuelvo al Sur

Καλή Κυριακή σε όλους

Ζωντανά - Στις 23:45

Έκανε μπάνιο, έλουσε τα μαλιά του και είναι έτοιμος.
Στις 23:45 ο εκκολαπτόμενος Dj Panos
επιλέγει μουσικές και τραγούδια. 

Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο?
Ακούστε τον.
http://deyteresmeliakada.listen2myradio.com/ 

Κάποιο λάθος έγινε.

Μα που βρέθηκε αυτή η φωτογραφία? Αυτή η φωτογραφία είναι απο τη Βαρσοβία. Το κορίτσι με το κόκκινο παλτό. Στα χέρια των Ναζί. Θα την μπέρδεψαν στα πρακτορεία. Στη Γάζα είναι καλοκαίρι. Τα παιδιά παίζουν στη θάλασσα. Αμέριμνα. Χωρίς σκοτούρες χτίζουν πύργους στην άμμο. Κάποιο λάθος θα έγινε.

Όπως λάθος έγινε και βομβάρδισαν την παραλία. Και σκοτώθηκαν τέσσερα παιδιά. Δεν μπορεί, να έγινε από ανθρώπινο χέρι αυτό. Κάποιο μηχάνημα τρελάθηκε και στόχευσε κατά λάθος τα παιδιά.

Όπως κάποιο λάθος έγινε κι αυτός ο σπουδαίος λαός των Εβραίων που πάντα θαύμαζα σκοτώνει αμάχους. Σκοτώνει ανθρώπους. Ισοπεδώνει κτίρια, γειτονιές, κατοικίες.Κρατά αποκλεισμένο ένα ολόκληρο λαό

Κάποιο λάθος κάνετε όλοι εσείς που δείχνετε Εβραίους να χαζεύουν με ποπ κορν τις αεροπορικές επιθέσεις. Αποκλείετε να είναι απόγονοι εκείνων των Εβραίων που έζησαν την κόλαση του Β Παγκοσμίου πολέμου.

Εγώ τους Εβραίους πάντα τους θαύμαζα. Αν δεν εξοντώνοντα οι χιλιάδες Εβραίοι Σαλονικιείς η πόλη μας θα ήταν αλλιώς. Θα ήταν πιο όμορφη. Πιο προοδευτική.Πιο πολιτισμική. Αλλά τους εξόντωσαν. Όλους . Οι Ναζί. Στα Άουσβιτς. Στα Μπρίκενάου. Στα Νταχάου.

Δεν μπορεί θα ξεσηκωθεί αυτός ο λαός. Ο περήφανος λαός του Ισραήλ. Και θα σταματήσει τον όλεθρο. Τη σφαγή. Θα σταματήσει τους σφαγείς πολιτικούς του. Τους Φασίστες που δολοφονούν ένα ολόκληρο λαό.

Δεν υπάρχει άλλη ελπίδα. Μόνο έτσι θα σταματήσει ο ουρανός να βρέχει οβίδες και να σκοτώνει παιδιά.

Κάτι τέτοιες στιγμές χάνω την «απιστία» μου. Και πιστεύω στον Θεό Και τον παρακαλώ να κάνει κάτι. Να σταματησει τον όλεθρο. Αν υπάρχει όποιος κι αν είναι να τους σταματήσει και να τους τιμωρήσει.

Αυτή η φωτογραφία θα μπήκε καταλάθος. Το κορίτσι με το κόκκινο παλτό δεν θα άντεχε να δει σήμερα τις φωτογραφίες των νεκρών παιδιών της Γάζας, της Παλαιστίνης. Το κορίτσι με το κόκκινο παλτό ήταν αθώο. Τα παιδιά της Παλαιστίνης είναι αθώα.

Κάποιο λάθος έγινε.

Θ.Τ.

19/07/2014

tselepis70@gmail.com

The Graduate -- Hello darkness

Hello darkness, my old friend,

I've come to talk with you again,

Because a vision softly creeping,

Left its seeds while I was sleeping,

And the vision that was planted in my brain

Still remains

Within the sound of silence.

Μια νέα καριέρα μόλις ξεκινά.

Μια νέα καριέρα μόλις ξεκινά.
Στις 23:00 ο εκκολαπτόμενος Dj Panos
επιλέγει μουσικές και τραγούδια. Μουντιάλ δεν έχει,
έξω να βγείτε δεν μπορείτε γιατί κοστίζει,
η τηλεόραση παίζει επαναλήψεις,
σκέφτεστε τίποτα καλύτερο?
Ακούστε τον.
http://deyteresmeliakada.listen2myradio.com/ 

Καλή Κυριακή

 Μ ΄ένα παραμυθάκι καλό μας ξημέρωμα

Σάββατο βράδυ στον αέρα

Μόλις η ώρα δείξει 12 μια εκπομπή θα βγει στον αέρα του διαδικτύου. 

Σαν φάντασμα θα πλανηθεί πάνω από τα κεφάλια μας. 

Θα παρακάμψει ασχήμιες θα ντριπλάρει ακεφιές και θα υποδεχτεί την Κυριακή.

 Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης. Σαββατόβραδο και ασετιλίνη. 

Το ρεύμα μας τελείωσε. Αχ να ταν η ζωή μας Σαββατόβραδο.

Για όσο αντέξουν τα τσιγάρα μας και η αντοχή μας.

Στις 12. Στο http://deyteresmeliakada.listen2myradio.com/